Wanneer liefde een erg confronterende spiegel is, maar ook iets waarvan je mooie dingen leert.

Ik krijg alsmaar meer berichtjes van mensen die geinteresseerd zijn in het fenomeen tweelingzielen of denken hun tweelingziel gevonden te hebben. Er is hier al informatie zat over te vinden, maar ik heb toch besloten om voor deze mensen de grootste kenmerken eens op een rijtje te zetten.

Allereerst vind ik het belangrijk om mee te geven dat ik met heel mijn hart geloof dat iedereen een tweelingziel heeft, maar ik focus me niet op de theorie van het ontstaan daarvan. Ik wil dus niet te hard nadenken over de ene ziel die gesplitst werd in twee en het hoe, waar en waarom daarrond.

Tweelingzielen ontmoeten elkaar als ze zelf genoeg lessen geleerd hebben. Ze moeten eerst voldoende relaties aangegaan zijn met andere mensen waaruit ze dingen moeten leren en moeten die dingen dan ook daadwerkelijk geleerd hebben. Wanneer ze persoonlijk genoeg ontwikkeld zijn, kan een ontmoeting plaatsvinden. Niet iedereen ontmoet zijn tweelingziel in dit leven. Het al dan niet ontmoeten is allemaal op voorhand vastgelegd. Ze hebben ooit al samengeleefd en hebben toen afgesproken of ze elkaar weer gaan tegenkomen of niet en er wordt ook afgesproken welke relatievorm ze zullen aangaan, moesten ze terug ontmoeten. Ze kunnen besloten hebben om elkaar tegen te komen, enkele lessen te leren en weer verder te gaan, goede kennissen te worden, vrienden te worden, beste vrienden of zelfs...een liefdesrelatie aan te gaan. 

Tweelingzielen zijn in grote lijnen hetzelfde, maar ze beschikken ook over karaktertrekken die de een veel meer heeft dan de ander. Vaak is het bijvoorbeeld zo dat de ene heel assertief is en "hard" uit de hoek komt en de ander heel spiritueel en zachtaardig is. De assertieve persoon moet een stukje van zijn assertiviteit aan de ander geven om dat bij hemzelf beter in balans te krijgen en andersom. Het feit dat ze heel hard op elkaar lijken, maar op vele vlakken ook erg verschillen, zorgt voor een sterke aantrekking maar ook voor heel veel irritatie onderling. Als tweelingzielen elkaar ontmoeten voelen ze een intense energie die hen activeert en vragen oproept. Tweelingzielen hebben jaren hun hart afgesloten en dan plots zal het hart openen, dat is intens. Het tweelingzielproces kan heel wat jaren duren omdat dit niet altijd wordt herkend of begrepen.

Als het proces toch tot gang komt (omdat ze er niet langer van kunnen en/of willen weglopen), gebeurt dit in stukjes en stapjes en vooral met vallen en opstaan. De eerste fase is het ontwaken. Ze herkennen elkaar en hier komt veel energie bij kijken. In deze fase komen ook veel toevalligheden voor. Ze denken bijvoorbeeld aan elkaar op hetzelfde moment, voelen elkaars pijnen aan, kijken in dezelfde periode dezelfde film, enzovoort. 

Na deze fase komt het ego de kop opsteken. Het ego wil geen verandering, wil de controle houden, wil niet afwijken van het leven dat het leidt, wil deze connectie niet voelen. Dit komt meestal door dingen die aangeleerd zijn en verder komen vanuit de maatschappij. Vaak is het zo dat de ene vanuit zijn leven heel hard wil vasthouden aan het hele huisje, boompje, beestje- idee en de andere zich hier dan weer helemaal tegen afzet. Ook dit zorgt voor een moeilijke omgang tussen beiden want de twijfel komt dan nog meer opsteken. "We verschillen toch te hard." Zo mogen ze niet denken! Ze moeten zich ervan bewust zijn dat dit net een onderdeel is van het hele proces en ze ook deze gedachten in balans moeten brengen onderling. Leven vanuit het ego is not done en daar moet aan gewerkt worden. Een ander iets is dat het ego de connectie zal ontkennen op verschillende manieren. Vaak wordt er gedacht dat wat de tweelingzielen voelen enkel en alleen lust is. Ze denken dat het de spanning is die hen gek maakt omdat de aantrekkingskracht zo groot is dat alle relationele en seksuele taboes verdwijnen als sneeuw voor de zon. Na een tijd komen ze er echter achter dat het meer is dan lust. Lust richt zich op meerdere personen en gaat over, maar tweelingzielenliefde is voor altijd en vind je niet bij iemand anders. Deze testfase heeft als doel om oude ideeen kwijt te raken over hoe het allemaal "moet" en zo open te staan voor deze bijzondere relatie. Het is van groot belang om te leren leven vanuit het authentieke, rauwe zelf om zo uiteindelijk tot de volmaakte eenheid te komen.

Dan komt dus het besef dat ze hun ego moeten bedwingen om de ander niet kwijt te raken. Door dit besef komen ze terecht in een achtbaan waar vooral angst en pijn naar boven komen. Vaak voelen de tweelingzielen zich afgewezen door elkaar. De een voldoet niet aan wat de ander verlangt (volgens het ego). Tweelingzielen kunnen niet zonder elkaar en zullen dus uiteindelijk toch weer contact zoeken met elkaar, op welke manier dan ook. Dit contact voedt heel erg, maar kan ook uitputtend en te heftig zijn. Daarom gebeurt het vaak dat twins na een contact weer afstand nemen. Ze moeten dan weer dingen in zichzelf helen en op adem komen. Als ze samen geweest zijn, hebben ze vaak last van vermoeidheid, heel goed of net heel slecht slapen, hoofdpijn, het gevoel van futloos te zijn en geen energie te hebben. Ze hebben dan even genoeg van elkaar, maar ook van andere mensen. Omdat dit alles na het contact zo in alle hevigheid opkomt, zijn ze vaak bang voor een volgend contact. Deze crisisfase is wel heel erg nodig omdat er op deze manier een proces van genezing in gang wordt gezet. Door het contact worden de tweelingzielen zo geprikkeld om te veranderen zodat ze terug alsmaar meer tot hun ware zelf komen. 

Hierna komt de fase van aantrekken en weglopen, de meest intense fase van ze allemaal en eentje die vaak blijft terugkomen. Het is een erg verwarrende energie en vaak weet een van de twee of beiden niet hoe hiermee omgegaan kan worden. Er komen hevige gevoelens bij te kijk en hierdoor ook de angst of de ander dit ook wel voelt, "of ben ik gewoon gek?". Dit is dan de tijd dat de tweelingzielen loslaten en even tijd nemen om de opgedrongen rollen, waaraan ze niet langer willen voldoen, te verwerken. Tweelingzielen kunnen dit omdat ze zich bewust zijn van elkaars bestaan en elkaar inspireren. Ze maken elkaar sterker. Toch is dit ook een eenzame, zware en verwarrende periode, maar dit is juist nodig om later weer een goed contact te kunnen opbouwen. Het is belangrijk dat ze afzonderlijk van elkaar sterk worden en een eigen leven opbouwen waarin ze gelukkig zijn met zichzelf en hun lessen leren die ze moeten leren. Dan is er pas een sterke basis gelegd waarop kan verder gebouwd worden, samen. De wegloper voelt een intense liefde, maar schrikt hier zo van dat hij zich terugtrekt. Vaak omdat hij nog nooit (of al lang geen) echte liefde (meer) gevoeld heeft. Het schrikt de wegloper af, hij is bang om dit te voelen, bang dit aan te gaan of er voor open te staan. De wegloper heeft dan vaak spontaan contact met iemand anders of meerdere anderen. Hierdoor gaat de volger nog meer twijfelen want "hoe kan hij/zij zich nu zo snel focussen op iemand anders?!". Dit doet de wegloper namelijk alleen als beschermingsmanoeuvre. Het weglopen kan een paar keer afwisselen en soms lopen de tweelingzielen alle twee weg van de verbinding die ze samen hebben. Omdat de volger vaak inziet dat hij/zij de wegloper tijd moet gunnen en dus heel voorzichtig is, lijkt het soms of hij net de wegloper is. In deze fase kijken de twins alsmaar meer terug naar hun eigen verleden en zien zo in wat het verband is tussen de dingen die ze hebben meegemaakt. Eerdere contacten hebben hun voorbereid op de ontmoeting met de tweelingziel, omdat ze zelf dingen geleerd hebben waardoor ze sterk genoeg zijn om deze verbinding aan te gaan en/of omdat ze de ander nu handvatten kunnen aanreiken door beroep te doen op hun eigen ervaringen.

Na gevoelens van ontkenning, frustratie, boosheid, eenzaamheid, enzovoort wordt de volger zich ervan bewust dat het zo moet zijn. Hij/zij beseft dat de wegloper die tijd alleen echt nodig heeft en legt zich hier ook bij neer. Hierin zie je erg het stukje van onvoorwaardelijk liefhebben. "Het is oke dat jij nu voor jezelf zorgt, ik zal er zijn. Ik zal hier zijn wanneer jij je weer beter voelt." De wegloper voelt deze onvoorwaardelijke liefde en zal eens zo snel helen en hierdoor ook sneller weer toenadering zoeken omdat hij weer voldoende verder ontwikkeld is. De volger zal in tussentijd de liefde die hij/zij voelt, creatief inzetten. Hij zal bijvoorbeeld beginnen schilderen, tekenen, muziek maken,... Dit werkt positief voor zowel volger als wegloper, ze worden hier beiden sterker door.

Als de tweelingzielen zich alle twee bewust zijn van het proces, is het mogelijk dat ze uiteindelijk tot een stabiele relatie komen. Het is wel zo dat tweelingzielen vaak niet monogaam konden zijn in het verleden, maar ze dat in een relatie samen wel kunnen zonder ook maar enige moeite. Maar dit weten ze nog niet vooraleer ze helemaal in de verbinding gewikkeld zijn. Vaak zijn ze hierdoor ook bang om de verbinding echt serieus aan te gaan, want "het voelt nu zo goed, wat als ik er meer van maak? Ik kan niet goed monogaam zijn! Zo gaan we elkaar enkel kwetsen en kwijtraken." Dit en nog zoveel andere denkwijzen (vanuit het ego) maken het erg moeilijk voor hen om samen te komen of te blijven op een stabiele basis. Daarom, als jij dit herkent: ga hier voor. Spring in het diepe. Het is het waard. En dan nog, jullie mogen rauw en authentiek zijn samen. Jullie accepteren elkaar precies zoals jullie zijn, want jullie waren al samen van bij de Bron. In de meest pure vorm kenden jullie elkaar al. 

Wanneer de tweelingzielen stilaan een meer stabiele relatie opbouwen, beginnen ze allebei aan een nieuw en ander leven waarin ze rust en geluk vinden omdat het voortdurende gevecht met het ego eindelijk stopt. 

Het lijkt allemaal heel mooi als je ziet hoe rooskleurig het kan eindigen, maar de periode van wegloper-volger is echt niet te onderschatten. Het is een heel intense en heftige periode die voor veel pijn en verdriet zal zorgen. Een tip die vaak gegeven wordt hiervoor is dat de volger zo nonchalant mogelijk hiermee moet omgaan. Hij moet het als het ware naast zich neer kunnen leggen en lekker verder gaan met zijn/haar eigen leven. Alleen zo kan hij er voor zorgen dat de wegloper sneller weer toenadering zoekt omdat hij de stukken die te helen vallen ook sneller kan helen dan. 

Het is ook zo dat tweelingzielen die elkaar ontmoet hebben en elkaar bewust of onbewust herkennen heel veel energie oppikken uit de natuur of de omgeving. Vooral elektromagnetische velden en trillingen worden door hun sterk aangevoeld. Dit is ook een van de redenen waardoor ze snel geirriteerd zijn of ruzie maken, maar die ruzies zijn net goed. Het geeft duidelijkheid en duidt weer op de stukken die geheeld moeten worden en dit kan zorgen voor een afstand die op dat moment ook echt nodig is voor de verdere ontwikkeling. Wanneer er weer zo een afstand plaatsvindt, gaan er zich opnieuw die toevalligheden voordoen. Heel vaak is het in dit stadium dat de tweelingzielen plots de geur van elkaar ruiken zonder dat die ook maar echt aanwezig is. Geur is een heel belangrijk aspect van het herkennen van de "thuis", het herkennen van het andere stukje van jouzelf. 

De volger is spiritueel vaak verder ontwikkeld dan de wegloper, maar dat hoeft niet altijd zo te zijn. Soms is het ook gewoon zo dat de wegloper bang is om gekwetst te worden als hij/zij de liefde die gevoeld wordt, zal bekennen. Deze bekentenis zou echter betekenen dat hij de controle verliest en dat is beangstigend. Soms ziet de wegloper zelf niet in dat hij aan het rennen is. De energie is gewoon te intens en hij wil de ander niet opzadelen met zijn issues of problemen. Hij wil eerst van zichzelf houden en sterk zijn op zichzelf alvorens hij de tweelingzielrelatie kan aangaan. Ook al wil de wegloper zijn pijn en angst verstoppen, de volger voelt dat en gaat daardoor weer heel beschermend worden ten opzichte van de ander. Dit voelt de runner aan en dat zal dan weer extra heftig zijn, maar ergens heeft hij dit gevoel van onvoorwaardelijke liefde wel broodnodig. 

Het is ook heel opvallend dat bij de tweelingzielen vaak dezelfde trauma's en problemen aanwezig zijn. Denk bijvoorbeeld aan verlatingsangst, bindingsangst, gepest geweest zijn als kind, enzovoort. Dit is ook normaal voor twee personen die elkaars evenbeeld zijn en dus ook veel hetzelfde hebben meegemaakt. Tijdens de runner-chaser fase gaan twins elkaars issues spiegelen en hier hetzelfde op reageren. Als de ene de andere een tijdje negeert, doet de andere dat ook. Als de ene begint te shockeren, zal de andere ook snel volgen. Het is wel belangrijk dat ze hierdoor het hele gebeuren niet laten spaak lopen en op tijd hun trots aan de kant kunnen zetten en weer subtiele toenadering zoeken. 

Zolang je nog angst, twijfel, verwarring, boosheid, jaloezie, of iets anders wat in dit rijtje thuishoort, voelt, is je ego nog te sterk aanwezig. Dan moet je nog verder ontwikkelen en dingen verwerken. Ga dit verwerkingsproces aan. Schuif het niet opzij, leg de fout niet bij je twin. Dit is jouw stuk, waar jij aan moet werken. Twins gaan elkaar net aanleren dat ze onvoorwaardelijke liefde en steun geven aan de ander, maar dat de ander niet voortdurend jouw handje zal vasthouden. Jij moet het zelf doen... Vanuit de kracht die jouw twin je geeft. Die kracht moet je voelen vanuit telepatische verbinding die er is tussen jouw hart en ziel en die van je tweelingziel. 

Wanneer de tweelingzielen aan zichzelf werken en blijven geloven en vertrouwen in het proces en in elkaar, zal alles op zijn pootjes terecht komen!

Veel liefs